Als onderdeel van mijn laatste residentie in maart 2017 bij PROGR- Zentrum für Kulturproduktion Bern-Zwitserland
Organisch landschap waar de mens doorheen loopt. De takken van de bomen vermengen zich met een alledaags voorwerp: het kussen, een dromerige metafoor voor het onbewuste, dromen en rust. Er gebeurt iets onder de materiaal, de klei wordt gemarkeerd door de vertakkingen van de takken die de genealogische oorsprong weerspiegelen. Onder het mineraal wordt een organisch netwerk opgebouwd, dat ruimte laat voor een menselijke en vleselijke interpretatie.
